καλόφτ(ε)ιαστος

και καλόφτ(ε)ιαχτος, -η, -ο [καλοφτειάνω]

αυτός που έχει κατασκευαστεί καλά, στερεά, καλοφτ(ε)ιαγμένος («καλόφτ(ε)ιαστη βάρκα»).